Pandora jest księżycem gazowego olbrzyma – Polifema – krążącego po orbicie Alfa Centauri. Znajduje się około 4,4 lat świetlnych od Ziemi. Jest podobna do Ziemi pod wieloma względami – posiada podobna atmosferę, wielkość i wygląd. Znajdują się tam podobne do ziemskich kontynenty, otoczone morzami i ocenami o ziemskim, niebieskim odcieniu. Atmosfera Pandory jest dla człowieka zabójcza. Głównym składnikiem atmosfery księżyca, odpowiedzialnym za to, jest dwutlenek węgla, który w stężeniu 18% powoduje śmierć w przeciągu 4 minut. Innym trującym dla człowieka gazem występującym w atmosferze Pandory jest siarkowodór.
Atmosfera jest o 20% gęstsza od ziemskiej. Pomimo tego ciśnienie morza jest o około 10% niższe, m.in. dlatego że grawitacja księżyca jest o około 20% słabsza od ziemskiej.
Pandora ma płynne żelaziste jądro charakteryzujące się okrężnymi prądami, które wytwarza dwubiegunowe pole magnetyczne podobne w strukturze do ziemskiego. Obecność złóż unobtanium głęboko pod powierzchnią gruntu zwiększa natężenie pola setki razy. Dzięki temu osłania one Pandorę przed promieniowaniem kosmicznym i materią wyrzucaną z Alfa Centauri A. Jednak, w odróżnieniu od ziemskiego, tutejsze pole magnetyczne nie jest jednorodne, a koncentracja złóż unobtanium powoduje lokalne zaburzenia, które mogą działać jak swoiste magnetyczne kominy, z których wydobywa się śmiertelne dla organizmów ludzkich promieniowanie. Na globalne pole magnetyczne Pandory ma także wpływ o wiele potężniejsze pole Polifema. Ich wzajemne oddziaływanie może sprawić, że promieniowanie kosmiczne uwięzione w polu magnetycznym planety może zostać wyrzucone na powierzchnię księżyca, co miałoby katastrofalne skutki. Z powodu konfiguracja pól magnetycznych księżyca i planety możemy zaobserwować ciekawe zjawisko tworzenia się swoistego "przewodu magnetycznego" między biegunami Polifema i Pandory, przez który nieustannie płynie prąd elektryczny o natężeniu milionów amperów. Powoduje to wzrost aktywności elektrycznej na Polifemie i Pandorze, objawiający się gwałtownymi burzami i innymi zjawiskami elektromagnetycznymi.
Głównym powodem Ziemskich ekspedycji na Pandorę jest chęć pozyskania jedynego w swoim rodzaju związku chemicznego unobtanium. Jest on nadprzewodnikiem wysokotemperaturowym, zachowującym swe właściwości w temperaturze pokojowej.

Nadprzewodnik ten wytwarza niezwykle silne pole magnetyczne, przez co odpycha namagnesowane przedmioty, oraz posiada zerową rezystancję. W przeciwieństwie jednak do współcześnie znanych materiałów właściwości te zachowuje w temperaturze pokojowej.

Unobtanium przyczyniło się do wytworzenia na Pandorze takich elementów krajobrazu jak:

    * Kamienne łuki – zbudowane są przede wszystkim z rudy żelaza. Uformowały się, kiedy Pandora stygła do stanu stałego. Pole magnetyczne ukształtowało ciekłą rudę żelaza do obecnej formy, po czym zastygała. Otaczający je materiał erodując przez wieki stopniowo odsłaniał łuki.

    * Góry Alleluja – ich geneza jest podobna do kamiennych łuków. Minerał, z którego są zbudowane, ma podobne właściwości do rudy żelaza, przez co działa na nie pole magnetyczne wytwarzane przez unobtanium. Gdy planeta stygła, unobtanium wyrzuciło ogromne masy minerału w powietrze, które też tam pozostały tworząc góry.

Obecność łuków oraz gór świadczy o dużej ilości unobtanium pod tymi elementami krajobrazu.
Pomocną dloń podała mi, jak zwykle, Wiki.
Dalej już jest miejsce na Wasze wypowiedzi dotyczące planety Pandory.